Boek: Getuigen van het mysterie

Moderne wetenschap ontrafelt de geheimen van de Lijkwade van Turijn

Boek: Getuigen van het mysterie

Grzegorz Gorny en Janusz Rosikon

Uitgeverij: Betsaida €24,95   

In het mooi gedocumenteerde boek  ‘GETUIGEN VAN HET MYSTERIE’  van journalist Grzegorz Gorny en fotograaf Janusz Rosikon wordt het onderzoek naar de relieken van Christus beschreven.

De meeste aandacht gaat uit naar de Lijkwade van Turijn, waarop een afbeelding (zowel voor- als achterzijde) zichtbaar is van een man, die duidelijk op de Romeinse wijze gegeseld werd en op wiens hoofd de wonden van een doornenkroon te zien zijn en wonden op handen, voeten en rechterzijde zichtbaar zijn.

Het is opvallend dat er vanaf eind zeventiger jaren een groot aantal wetenschappers met internationale faam zich beziggehouden hebben met dit religieuze voorwerp. In 1981 publiceerde het onderzoeksteam 24 studies (o.a. hematologie, radiologie, fluorescentie, chemie en fysica) met als belangrijkste conclusie: Er zijn geen pigmenten, verf of kleurstof gevonden op de draden van het weefsel.

De afbeelding heeft een unieke driedimensionale structuur. De structuren in de microvezels van het linnen zelf zijn veranderd. Hoe die structuur ontstaan is blijft een mysterie. Er werden bloedcellen en huidcellen aangetoond en zelfs de AB-bloedgroep geïdentificeerd. Medische analyses toonde aan dat de man die in de Lijkwade gelegd werd ongeveer 183 cm lang was en 77 tot 80 kg woog. Hij had lang haar en droeg een baard.

Er werden 58 soorten stuifmeelkorrels op de lijkwade gevonden waarvan 41 voornamelijk in Azië en Afrika voorkomen. Drie ervan groeien uitsluitend in Judea. Stuifmeel van de in de lente bloeiende Gundelia tournefortii (een grote stekelige distel) vond men in grote hoeveelheden rond het hoofd. Men gaat er van uit dat daar de doornenkroon van gemaakt is. De plaats van de doorboring van de handen werd vastgesteld op begin van de pols (verlengde van de duim).

Door steeds verfijndere apparatuur kon men steeds meer details uit de driedimensionale structuur ontdekken. De rechterkant van het gelaat is duidelijk meer mishandeld en is gezwollen. Men kon 600 kwetsuren tellen op de huid, waarvan de meeste zich op de rug bevonden. Op beide ogen werd de afdruk van een munt ontdekt. Het geldstuk op het rechteroog dateert van het zestiende regeringsjaar van keizer Tiberius. Aangezien keizer Tiberius aan de macht kwam in het jaar 14 na Christus, was het geldstuk in gebruik vanaf het jaar 29 of 30 na Christus. Pilatus liet die bronzen munten (leptons) slaan tijdens de regering van Tiberius. Blijkbaar zijn deze munten gebruikt om de ogen te sluiten.

Dankzij geavanceerde fotografische technologieën werden er zes inscripties rond het hoofd gevonden, Vertaald in het Nederlands stond er: 1.van het kruis genomen bij valavond, 2. ik verklaar, 3. ter dood, 4. Tiberius, 5. Nazareeër, en 6. Jezus. Dit zou een afdruk kunnen zijn van een deel van een overlijdensakte die op het hoofd lag. De letters hadden een specifieke Romeinse kalligrafische stijl.

Alle onderzoekingen die de laatste tientallen jaren verricht werden op de Lijkwade van Turijn, bevestigen de beschrijvingen in de Evangelies. Alle testen komen overeen betreffende de mogelijkheid dat deze reliek inderdaad de echte Lijkwade van Christus zou zijn. Alle testen uitgezonderd één.

In 1988 werden koolstofdateringstesten uitgevoerd in drie laboratoria. De Lijkwade zou vervaardigd zijn tussen 1262 en 1384. Er zijn een aantal mogelijke verklaringen voor deze veel te jonge schatting. Stoffen zijn gemaakt uit draden die makkelijk bacteriën, zwammen, schimmels en vloeistoffen kunnen absorberen die sporen bevatten van radioactief koolstof. Deze latere toevoegingen van koolstof kunnen bij weefsels moeilijk verwijderd worden. Zo bleek bij onderzoek van een Egyptische mummie de windsels 1000 jaar jonger dan de mummie zelf. In 1532 werd de Lijkwade bijna vernield in Chambery (Frankrijk). De kapel waar ze bewaard werd vatte vuur. Gelukkig lag de Lijkwade opgevouwen in een zilveren schrijn, die in allerhaast uit de brandende kapel gedragen werd. Een van de hoeken van de Lijkwade werd verbrand door enkele druppels zilver en een van de zijden van de Lijkwade werd licht ontkleurd. De temperatuur aan de binnenkant van de schrijn zou 280 graden bereikt hebben. Na de brand hebben zusters de Lijkwade hersteld door lapjes over de gaten te naaien op zodanig nette wijze dat de ingezette stukken niet zichtbaar zijn met het blote oog. De stalen van de koolstofdateringstesten in 1988 bevatten vermoedelijk ook deze latere herstellingen.

De moderne wetenschap kan het proces waarmee het driedimensionale beeld vervaardigd werd niet verklaren. Microscopische onderzoekingen brachten aan het licht dat de afbeelding op de Lijkwade ontstond door oxidatie en dehydratie van de vezels die zich in de buitenste draden van de Lijkwade bevinden. De diepte van de verkleuring op het linnen bedraagt precies 200 nanometer. Een beeld als dat van de Lijkwade kan enkel verkregen worden door een enorme ontlading van elektromagnetische energie, in een zeer beperkte tijd. Zelfs met de meest geavanceerde uitrusting is dat onmogelijk. Volgens de fysica-experts kan de afbeelding op de Lijkwade niet het werk zijn van mensenhanden.

In de kapucijnen kerk in Manoppello (Italie) staat een doek waarop het aangezicht van Christus is afgebeeld, waarvan pater Pio in 1963 zei dat dit het grootste mirakel was wat zij bezaten. Sinds de tachtiger jaren is men onderzoek gaan doen. Het zeer dunne doek is gemaakt van byssus, een zeldzame en dure vezel die in de oudheid gebruikt werd. Van byssus is bekend dat het zo dun is als spinrag, licht doorlatend, en de kleur verandert afhankelijk van het omringende licht. Bekijken onder een andere hoek geeft een ander beeld. Het is onmogelijk om op byssus te schilderen. Op dit doek was geen enkel spoor van verf of drukwerk te vinden. Het beeld is gemaakt door een wijziging in de vezels van het weefsel, het heeft ook een driedimensionale eigenschap maar veel minder dan bij de Lijkwade. Dit komt doordat byssus veel dunner en delicater is dan linnen. Na het maken van HD prints paste de afbeelding van Manoppello exact op de afbeelding van de Lijkwade van Turijn, ze moeten van dezelfde persoon zijn. Het enige verschil tussen beide afgebeelde gezichten is dat bij de afbeelding van Manoppelo de ogen open zijn en er geen verwondingen zijn.

De auteurs vermoeden dat dit doek de echte sluier van Veronica zou kunnen zijn maar dat lijkt zeer onwaarschijnlijk (ogen open, geen bloed en verwondingen, en zeer dun weefsel).

De zalig verklaarde zuster Anna-Katarina Emmerick (1774-1824) beschrijft in haar visioenen hoe Jezus een afdruk van zijn gelaat maakt op een dun weefsel voor koning Abgar. Dit voorval staat niet in de Evangelies, maar wel in de kerkgeschiedenis van Eusebius (263-340), bisschop van Cesarea. Het is hier   na te lezen. Klik op “Het boek”, dan fascikel 13, en dan blz. 0623 tot 0638 voor de volledige beschrijving van de gebeurtenis. Ook ziet zij het wonderbeeld ontstaan op de Lijkwade vlak voor de graflegging, beschreven in fascikel 32 blz. 0624 tot 0629.

Als haar beschrijvingen van de levensloop van de Lijkwade juist zijn is dat een goede verklaring waarom de koolstofdatering een veel latere tijd aangeeft.

Samenvattend hebben internationale topwetenschappers het volgende vastgesteld. Er is van één en dezelfde man een soort print van het hele lichaam (Lijkwade van Turijn) en het aangezicht (doek van Manoppello) op het linnen respectievelijk byssus aanwezig, niet met inkt of verf maar door een wijziging in de buitenste vezels van het doek. Dit is nauwelijks met het blote oog te zien maar met geavanceerde apparatuur ontdekt men dat de afbeelding een driedimensionale structuur heeft. Men is steeds beter in staat details in de afbeelding te ontdekken. De driedimensionale structuur op de doeken kan niet door mensen gemaakt zijn, het moet door een wonder ontstaan zijn.

De zweetdoek waarmee Veronica het gelaat van Jezus tijdens zijn kruisweg afveegde is opgeslagen in de Sint-Pietersbasiliek in Rome. Dit donkere doek met een vage afbeelding van een gelaat wordt nauwelijks getoond. Het zou goed zijn als dit doek net als de Lijkwade door topwetenschappers van over de hele wereld wordt onderzocht.

Wetenschap en religie zullen elkaar helpen bij het zoeken naar de waarheid.

Tom Langelaan