Historie OLVG kerk

De juiste datum van het ontstaan van een zelfstandige parochie in Berkel en Rodenrijs kunnen wij slechts bij benadering uit de historische bronnen vaststellen. In zijn parochiegeschiedenis "Katholiek Berkel en Rodenrijs in de loop der eeuwen" komt pastoor J. Velthuyse tot de conclusie dat omstreeks 1050 Berkel en Rodenrijs een zelfstandige parochie is geworden.

In 1347 werd in het dorp, waar thans de Hervormde Kerk staat, een stenen kerk gebouwd, toegewijd aan Onze Lieve Vrouw Hemelvaart. Tot 1574 hielden de katholieken er hun erediensten. Tijdens de reformatie nam de laatste pastoor de vlucht en liet de parochie in de steek. Omstreeks 1630 kreeg de parochie weer een vaste zielzorger in de persoon van pastoor Willem Huygensz. Hij stichtte een stenen schuilkerk in een boerderij, ruim één kilometer ten noorden van de huidige r.-k. kerk. Dankzij de apostolische ijver van deze pastoor bleef praktisch het hele Noordeinde van Berkel en Rodenrijs behouden voor het katholiek geloof. In 1731 werd een nieuwe kerk gebouwd. In 1860 was ook deze kerk te klein geworden. Er ontstond grote deining tussen het noorden en het zuiden van de parochie over de plaats van de nieuwe kerk. Onder leiding van pastoor Michael van Rijn, die deze kwestie tot een oplossing wist te leiden, werd in 1866-1868 op de huidige plaats de nieuwe kerk gebouwd.

Door de groei van de parochie kwam men rond 1920 wederom voor het probleem van ruimtegebrek te staan en werd besloten om de bestaande kerk flink te vergroten. In 1948 vierde de parochie het negende eeuwfeest. Bij deze gelegenheid werd de kerktoren met de nieuwe luidklokken verrijkt.

Vanwege de groei van Rodenrijs en de afstand naar de kerk aan het Noordeinde werd in september 1958 een houten bijkerk in "Rodenrijs" in gebruik genomen, welke werd toegewijd aan de heilige Pius X. In 1984 werd onder leiding van pastoor Henk Giezeman een actie gestart om de houten kerk te vervangen door de huidige Pius X-kerk, die op 1 december 1991 door Mgr. R.Ph. Bär werd geconsacreerd.

In 1860 was de toen gebruikte kerk te klein geworden. Er ontstond grote deining over de plaats van de nieuwe kerk. De boeren 'in het noorden' wilden de oude plek aanhouden. Anderen wilden dat de kerk dichter bij het dorp kwam te staan. Onder leiding van pastoor Michael van Rijn, die deze kwestie tot een oplossing wist te leiden, werd in 1866-1868 op de huidige plaats de nieuwe kerk gebouwd. Architect is W.J. van Vogelpoel.

Door de groei van de parochie kwam men rond 1920 wederom voor het probleem van ruimtegebrek te staan en werd besloten om de bestaande kerk flink te vergroten. In 1948 vierde de parochie het negende eeuwfeest. Bij deze gelegenheid werd de kerktoren met nieuwe luidklokken verrijkt.

De O.L. Vrouw Geboortekerk is een hoog en karakteristiek gebouw. Haar toren bepaalt al van verre het dorpsgezicht. De kerktoren heeft 's avond verlichte klok. In 2003 zijn een nieuw kruis en opnieuw vergulde harp en haan op de toren geplaatst. In 1999 is het interieur geheel schoongemaakt en is groot onderhoud gepleegd aan de banken.
Een pronkstuk is het orgel uit 1873 gemaakt door Jacobus Johannes Vollebregt. Het orgel is in 2001 gerenoveerd.

Opvallend zijn de mooie ramen in apsis. Ze dateren van 1926 en zijn in de periode van 1980 tot 1990 gerestaureerd door de firma Jilleba, glazenier te Leiden. Ze stellen achtereenvolgens voor: Maria Boodschap, Maria Tenhemelopneming, Christus aan het Kruis.

Het hoofdaltaar was een geschenk van de pastoor Fick. Hij liet op de zijaltaren van Maria en Jozef ook stenen beelden plaatsen maar die zijn in 1947 geschonken aan de St. Walburgisparochie in Arnhem. Daarvoor in de plaats kwamen nieuwe beelden en ook zijaltaren, vervaardigd door de beeldhouwer Wim Harzing (1898-1978), een bekend kunstenaar voor religieuze kunst uit die tijd.