Franciscus de Sales

Franciscus de (= van) Sales werd in 1567 in Thorens (Frankrijk) vlakbij Genève. Hij volgde het jezuïetencollege in Clermont en maakte als student een crisis door van een maand over iets, dat de meeste christenen in Nederland zich niet meer kunnen voorstellen, n.l. het geloofspunt van de absolute predestinatie (= voorbestemming): hij meende door God voorbestemd te zijn voor de verdoemenis, de eeuwige verwerping. Hij kon hierbij niet slapen of eten. Hij overwon de crisis door het Mariagebed Memorare ("Gedenk, o allermildste maagd Maria, dat het nog nooit gehoord is, dat iemand tot U zijn toevlucht nam, die om uw hulp kwam smeken en om uw bijstand vroeg, door U in de steek werd gelaten").

Na twee jaar rechten te hebben gestudeerd te Padua, besloot hij tegen de zin van zijn vader priester te worden en hij werd in 1594 gewijd. Als proost (voorzitter) van het kapittel (de gezamenlijke kanunniken=koorheren) van de kathedraal in Genève, waar hij in de dorpen in de omgeving vele duizenden protestanten tot de r.-k. kerk terugbracht. In 1602 wordt hij bisschop van Genève, maar vestigt zich in Annecy, omdat hij niet in Genève werd toegelaten. Als bisschop werkte hij aan de uitvoering van de besluiten van het concilie van Trente (1545-1563) voor de mede onder druk van de kritiek van de Hervorming van Luther e.a. hervorming van de r.-k. kerk. Zo hebben catechismusonderricht, een goede opleiding van priesters en voortdurende prediking, het schrijven van vele brieven en boeken (1608 een inleiding tot het devote leven en 1616 over de liefde tot God) zijn aandacht. In deze boeken verwerkt hij zijn vernieuwende ideeën over de lekenascese.

Om zijn goedheid, beminnelijkheid en welbespraaktheid zochten velen zijn geestelijke leiding. Samen met Johanna Frémiot, baronnesse van Chantal en weduwe met zes kinderen, van wie hij geestelijk leidsman was, stichtte hij de orde der visitandinnen (een gemeenschap voor bezoek aan de vele armen en zieken). Dit initiatief zou pas door de H. Vincentius a Paulo (1581-1660) met zijn Zusters van de Liefde verwezenlijkt worden.

In 1622 stierf hij te Lyon door een beroerte en werd te Annecy in de kerk van de Visitatie begraven, dat al snel een bedevaartsoord werd. In 1665 is hij heilig verklaard en in 1877 als kerkleraar uitgeroepen. Van deze laatste waardigheid getuigt het boek van het beeld in de kerk. Zijn feestdag is op 24 januari.