Aloysius van Gonzaga

Aloysius van Gonzaga, hier met als attribuut in zijn linkerhand het kruisbeeld als teken van zijn rein en deugdzaam leven, leefde van 1568 tot 1591 en behoorde via zijn vader tot het vorstelijk geslacht van de Gonzaga's van Mantua in de Povlakte in Italië. Hij legde als tienjarige page aan het hof te Florence de gelofte van zuiverheid af.

Na de tegenstand van zijn vader te hebben overwonnen, deed hij in 1585 afstand van zijn erfrecht en trad in bij de jezuïeten. Te Rome volgde hij het noviciaat en studeerde hij theologie. De theoloog Robertus Bellarminus (1542-1621), o.a. bekend om zijn catechismus en optredend in het proces tegen Galileo Galilei, was hier enige tijd zijn leermeester.

In 1589 bemiddelde Aloysius in een familievete tussen zijn vader en de hertog van Mantua. Bij de verpleging van de pestlijders liep hij een besmetting op, waaraan hij stierf. In 1726 werd hij heilig verklaard en in 1729 uitgeroepen tot patroon van de studerende jeugd. Zijn feestdag is 21 juni.